is een vulkaan op Java, op de grens van Soerakarta en Madioen.
Het zuidelijk voorgebergte van de Lawoe is de Djogo larangan of Koekoesan; op de helling hiervan treft men 4 kleine eruptiekegels aan, ten N. er van ligt een eruptiekegel van grote uitgestrektheid. Het hoogste gedeelte van de Lawoe bezit drie toppen, waarvan de zuidelijkste een hoogte van 3265 m bereikt. Tot omstreeks de helft is de vulkaan met aanplantingen en djatibossen bedekt, hogerop met ondoordringbare wouden. Tegen de helling en op de top vindt men Hindoe-oudheden. De enige bekende uitbarsting had in 1752 plaats. Opstijgende zwaveldampen bewijzen, dat de vulkaan nog niet uitgedoofd is; in 1908 vertoonde de Lawoe verhoogde activiteit.