of vierkant noemt men:
1. een regelmatige, vlakke vierhoek, die gedefinieerd kan worden als een vierhoek met vier gelijke hoeken en vier gelijke zijden;
2. de tweede macht van een getal, dat is het product van dat getal met zichzelf.
Het verband tussen beide betekenissen is de, reeds van de oudste tijden af bestaande gewoonte, tot eenheid van vlaktemaat een vierkant te nemen, dat de eenheid van lengtemaat tot zijde heeft. Een veelgebruikte eigenschap van kwadraten van reële getallen (algemener van kwadraten van elementen uit geordende ringen) luidt: het kwadraat a2 van dergelijke getallen a is steeds positief, tenzij a = o.
Het begrip kwadraat vindt overal toepassing, waar sprake is van een compositie van elementen: bijv. stelt a een permutatie uit een permutatiegroep voor, dan is a1 de permutatie, die uit de opeenvolging van twee gelijke permutaties volgt; stelt a een element uit een multiplicatieve groep voor, dan is a2 het element, dat door compositie van a met zichzelf ontstaat (z kleinste kwadraten, methode der, kwadraatgetallen, kwadraatrest).
