Duits letterkundige (Breslau 24 Jan. 1798 - 12 Febr. 1880), debuteerde in 1819 als Mortimer in de schouwburg te Breslau. In 1821 werd hij in dezelfde stad secretaris en toneeldichter bij de schouwburg.
Daarna begaf hij zich naar Berlijn, waar zijn vrouw, de gevierde toneelkunstenares Luise Rogée, zich aan de koninklijke schouwburg verbond; hij schreef er Die Wiener in Berlin en Die Berliner in Wien, die met grote bijval werden ontvangen. Nadat hij zijn echtgenote verloren had (1825), verbond hij zich aan het Königstädter toneel en leverde daaraan een reeks stukken, die een tijdlang groot succes hadden. Van zijn gedichten zijn merkwaardig de in dialect geschreven Schlesische Gedichte (1830).Bibl.: Toneel nog: Lenore (1823); Lorbeerbaum und Bettelstab (1840); Theater, 6 dln (1867). Romans: Die Vagabunden (1851); Der letzte Komödiant (1863); Erzählende Schriften, 39 dln (1861-66).
Lit.: P. Landau, H.’s Romane (1904); A. Moschner, H. als Dramatiker (1911); W. R. Riedel, H.’s Schauspielerkunst (1922); E. Pribik, K. v.
H., diss. Wien (1947).
