Noordamerikaans natuurkundige (Albany 9 Dec. 1797 - Washington 13 Mei 1878), werd in 1826 hoogleraar in de wiskunde te Albany (New York). In het volgende jaar maakte hij een aanvang met zijn electromagnetische onderzoekingen.
De practische eenheid van zelfinductie is naar hem genoemd: de Henry is gedefinieerd als de grootte van die zelfinductie, waarin een inductiespanning van één volt wordt opgewekt, als de stroomsterkte met één ampère per seconde verandert (z electromagnetisme B).
Bibl.: Zijn verhandelingen, waarvan Contributions to electricity and magnetism (1839) de voornaamste is, zijn opgenomen in ver-
schillende tijdschriften. Een bloemlezing daaruit gaf de Smithsonian Institution uit (2 dln, 1886).
Lit.: Th. Goulson, J. H., His Life and Work (Princeton 1950).
