Portugees geleerde (Ucanha 17 Juli 1858 - Lissabon 18 Juni 1941), promoveerde in 1886 te Porto in de medicijnen. In 1887 stichtte hij de Revista Lusitana, een der beste Portugese tijdschriften voor philologische en ethnografische studiën.
In hetzelfde jaar werd hij conservator van de Nationale Bibliotheek te Lissabon. Hij zei de medicijnen vaarwel en wijdde zich voortaan aan zijn nieuwe taak en aan de ethnologie en philologie. Hij werd weldra een universele autoriteit op taalgebied. In 1893 werd op zijn voorstel het Portugese Ethnologische Museum gesticht. In 1901 promoveerde hij te Parijs cum laude op proefschrift: Esquisse d’une dialectologie portugaise, sindsdien doceerde hij te Lissabon de filosofie. Talloos zijn zijn geschriften en boeken.Bibl. (o.a.): Tradições populares de Portugal (Lisboa 1882); Baladas do Ocidente (Oporto 1885); Poesia amorosa do povo portugués (Lisboa 1890); Ensaios etnográficos (Esposente 18911906); Religioes da Lusitania (Lisboa 1897); Nuvens (Oporto 1898, 3 boeken gedichten); Estudos de filologia mirandesa (Lisboa 1900-’01); O livro de Esopo (Lisboa 1906, een door L. d. V. te Wenen ontdekte tekst in Middeleeuws Portugees); O Dr. Storck e a literatura portuguesa (Lisboa 1910),
