Engels physioloog en chirurg (Long-Calderwood, Schotland 13 Febr. 1728 - Londen 16 0ct. 1793), studeerde te Oxford en was de broer van William Hunter, wiens helper hij werd op diens anatomische school. In 1760 nam hij dienst als chirurg bij de vloot, waar hij een hoog aanzien verwierf; daarna werd hij eerste chirurg aan het St George hospital.
Hunter gaf een wetenschappelijke grondslag aan de toenmaals nog zeer empirische Engelse chirurgie. Hij is tevens bekend door zijn uiteenzettingen over bloed en ontsteking, venerische ziekten en zijn ontleedkundige onderzoekingen. Zijn enorme verzameling anatomische praeparaten werd na zijn dood door de regering gekocht en aan het college van chirurgen toegekend.Bibl.: Works of J. H., met voorw. van J, F. Palmer (4 dln, I835~’37) ; belangrijkste werk: Lectures on the Principles of Surgery.
Lit: G. D. Gross, J. H. and his Pupils (Philadelphia 1881); J. F. Colyer, J.
H. and Ontology (London 1913); G. C. Peachy, Memoir of W. and J. H. (1924).
