Duits schrijver (Parchim n Sept. 1741 - 28 Juni 1802), was hoogleraar te Berlijn en leermeester van de latere koning Friedrich Wilhelm III; hij leidde 1787-1794 met weinig succes het koninklijke theater en maakte zich vooral naam als een schrijver van populair-filosofische werken. Daarvan is nog alleen van waarde de roman Herr Lorenz Starke (1801), reeds in 1795 in Schillers Horen afgedrukt, die door fris realisme en echte humor gekenmerkt is.
Lit.: K. Schröder, J. J. Engel (1897); Daffis, J. J. Engel als Dramatiker (1899); F. Hoffmann, J. J. E. als Ästhetiker und Kritiker (1922).
