Frans schrijver (La Fresnaye-au-Sauvage 1536 Caen 1606), was een magistraat met brede renaissance-cultuur, die Grieks, Latijn, Spaans en Italiaans beheerste. Zijn jeugdpoëzie Foresteries (1555), meest imitatie van de klassieken en de Italianen, is van een gedurfde frisheid.
Ook zijn Idillies (1582) en zijn sonnetten zijn niet zonder bekoring. Als satiriek dichter is hij de voorganger van Mathurin Régnier. In zijn Art poétique François (Caen, 1605) staat hij minder radicaal dan Ronsard en Du Bellay tegenover de literatuur van de Middeleeuwen en hij eist voor de Christelijke godsdienst een plaats op in de poëzie naast de klassieke mythologie.
DR R. WIARDA
Bibl.: Les diverses poésies du sieur de la Fresnaie Vauquelin (L’Art poétique, Satyres Françoises, Idillies,Epigrammes,Epitaphes, Divers Sonets). Caen 1605 n. éd. p.p. J. Travers (Caen, 1869~’70). L’art poétique p.p. G. Pellissier (1885).
Lit.: A.-P. Lemercier, Etude litt. et morale sur les poésies de J. V. de la F. (1887).
