(Intentionaliteit). In de Middeleeuwse filosofie betekent intentio het gericht zijn van het waarnemende bewustzijn op de inhoud der waarneming.
Dit begrip van de intentionaliteit van het bewustzijn heeft door de phaenomenologie opnieuw betekenis gekregen door Brentano en Husserl, welke laatste alle belevingen intentioneel op een object betrokken acht (ook wils- en gevoelsacten). Scheler spreekt van de voltrekking van intentionele acten, waarin het leven van de persoon bestaat.
