noemt men een rechterlijke bekrachtiging van een rechtstreeks of middellijk verkregen partijregeling, welke nodig is, opdat deze bindt. Zij wordt verschillende keren in de wet voorgeschreven.
Het bekendste voorbeeld is de homologatie van een faillissementsaccoord (z accoord); zie artt. 150-162 F.W. (z faillissement) andere vindt men in de artt. 270-276 F.W. (homologatie van een accoord na surséance van betaling), artt. 724 W.v.K. en 320 W.v.B.Rv. (homologatie van een dispache; z averij).
