president van Argentinië (Buenos Aires 13 Juli 1850 - 3 Juli 1933), was van Baskische afstamming en werd in 1880 voor het eerst lid van het Congres. Als aanhanger van de Union civica radical nam hij deel aan de revoluties van 1890 en 1893 en werd later de leider van deze partij.
In 1916 werd hij tot president gekozen en bleef in Wereldoorlog I neutraal. In het binnenland had hij te kampen met anarchistische woelingen en financiële moeilijkheden. In 1928 werd hij voor de tweede maal tot president gekozen, maar er ontstond weldra een heftige oppositie tegen hem, doordat van de nodige hervormingen niet veel terecht kwam. In de buitenlandse politiek verdedigde hij de zelfstandigheid van Latijns Amerika tegenover de V.S. In 1930 werd hij door de revolutie van generaal Uriburu uit zijn ambt ontzet.Lit.: Moreno Quintana, La diplomacia de I. (1928).
