Duits dichter en letterkundige (Tondern, in Sleeswijk, 3 Jan. 1737 - 1 Nov. 1823), studeerde te Jena, trad in Deense krijgsdienst en werd in 1763 ritmeester. Nadat Gerstenberg in 1766 op wachtgeld was gesteld, plaatste minister von Bernstorff cm in 1768 aan de kanselarij en van 1775-1783 was hij Deens resident in de vrije rijksstad Lübeck.
Zijn Tändeleien (anakreontische poëzie; 1759) werden met bijval ontvangen. Hierop volgden zijn Prosaische Gedichte (1759); dan Gedichte eines Skalden (1766), waarmee de van geestdrift voor de oude Germanen blakende „Bardenpoëzie” begon. Merkwaardig zijn zijn Briefe über Denkwürdigkeiten der Literatur (1766-1770; opnieuw uitgegeven door v. Weilen, 1888), omdat zij een indruk geven van Shakespeare’s invloed in Duitsland.
Verder verwierf hij grote roem door zijn treurspel Ugolino (1768), een „Sturm-und-Drang”-drama, dat ook van von Gerstenberg’s bewondering voor Shakespeare getuigt. Later hield hij zich bezig met de wijsbegeerte van Kant en schreef Die Theorie der Kategorien entwickelt und erläutert (1795). Zelf bezorgde hij een gezamenlijke uitgave van zijn Vermischte Schriften (3 dln, 1815-1817).Lit.: A. M. Wagner, G. und der Sturm und Drang, 2 dln (1920-1924); J. W.
Eaton, G. u. Lessing (1938).
