is de naam, die in Oudnoorse mythologie gegeven wordt aan het tweede ik (de ziel), dat zich soms in zichtbare gedaante (gewoonlijk als dier) buiten de mens kan vertonen en dan meestal een hem dreigend gevaar of zijn naderende dood aankondigt. Van de fylgja wordt echter ook verteld, dat zij eerst op latere leeftijd aan de mens verbonden kan worden of zelfs van de een op de ander kan overgaan.
Ook spreekt men van een fylgja die tot een hele familie behoort. De fylgja is dus meer dan een ziel; zij is de verpersoonlijking van het geestelijke wezen, dat in het leven van mens of geslacht het positieve, gelukbrengende element vormt.