R.K. godgeleerde en oudheidkundige (Trier 18 Sept. 1840-San Remo 28 Dec. 1901), werd in 1864 tot priester gewijd, in 1872 benoemd tot buitengewoon hoogleraar in de geschiedenis en Christelijke oudheidkunde te Straatsburg en in 1878 tot gewoon hoogleraar in de kerkgeschiedenis te Freiburg im Br. Hij is vooral bekend door zijn talrijke werken over Christelijkarchaeologische onderwerpen.
Bibl.: Die Handschriftensammlung des Kardinals Nikolaus von Cusa (1864); Die Kunst bei den alten Christen (1868); Die Blutampullen der römischen Katakomben (1868); Die Christliche Kunst in ihren frühesten Anfangen (1872); Das Spottkruzifix vom Palatin (1872); Roma sotterranea (2de dr., 1879) \ Synchronistische Tabellen zur Christl. Kunstgesch. (1880); Realenzykl. der christl. Altertümer (2 dln, 1880-1886); Die Christlichen Inschriften der Rheinlande (2 dln, 1890-1894); Dante (1897); Gesch. der christl. Kunst (1895-1900).
Lit.: E. Hauviller, F. X. K. (1904).
