Iers volksleider (Connorville, Cork, 18 Juli 1794 - Notting-Hill 30 Aug. 1855). In 1832 door Cork afgevaardigd naar het Parlement, bepleitte hij er de rechten der Ieren.
Om zijn radicalisme door O’Connell uitgestoten voegde hij zich bij de Chartisten (z Chartisme) en bereidde met hen een opstand voor te Birmingham. Deze mislukte en O’Connor werd wegens een opruiend artikel gearresteerd. In 1847 kwam hij weer in het Parlement, nu voor Nottingham, en hij vooral leidde de petitionnementsbeweging in 1848. De mislukkingen van dit People’s charter en van zijn communistische plannen schokten zijn verstand ongeneeslijk.
