is in de rechtstaal hij, die zich bezighoudt met het doen vervoeren van goederen, d.i. van de bezorging van goederenvervoer (art. 86 Ned. W.v.K.).
De expediteur belast zich niet met het vervoer zelf, maar zorgt voor de verzending; hij is de tussenpersoon tussen de afzender en de vervoerder. Hierdoor onderscheidt hij zich van de transportondernemer, die de zorg en de aansprakelijkheid voor het gehele vervoer op zich neemt, ook wanneer hij dit geheel of gedeeltelijk door anderen Iaat uitvoeren. De expediteur staat niet in voor het gehele vervoer, maar wel voor de behoorlijke en zo spoedig mogelijke verzending der goederen, met inachtneming van alle middelen van zekerheid, die hij tot een goede bezorging kan bij de hand nemen (art. 87 W.v.K.). Na de verzending staat hij in voor de beschadiging en het verlies der goederen, die aan zijn schuld of onvoorzichtigheid (vooral de niet behoorlijke verzending) kunnen worden toegeschreven (art. 88). Hij staat ook in voor de tussenexpediteurs door hem gebruikt (art. 89). De expediteur is verplicht in een dagregister aan te tekenen de aard en de hoeveelheid der te vervoeren goederen, alsmede, wanneer zulks gevorderd wordt, de waarde er van (art. 86). In dit register moet ook worden ingeschreven de vrachtbrief (art. 90), die van de overeenkomst tussen de expediteur en de vervoerder wordt opgemaakt. Degeen, die in het dagelijks leven expediteur wordt genoemd, is dit dikwijls niet in wettelijke zin; vaak is hij vervoerder.Lit.: Molengraaff, Leidraad bij de beoefening van het Nederlandsche handelsrecht, II, 8ste dr. (1948), blz. 530-535; Polak, Handboek voor het Nederlandsche handels- en faillissementsrecht, II, 1, 2de dr. (1931), blz. 55-66.
