(Eroew), een Joods godsdienstig begrip, betekent in het Hebreeuws: vermenging. Men spreekt over eroebé-chatseroth, een verbinding van gebieden, eroebé-techoemiem, een aaneensluiting van grenzen enz.
Het bekendste begrip is dat van de eroeb-techoemiem, waaronder men een vereniging van de sabbathgrenzen verstaat. Men kan de grens, die aangeeft tot hoever de orthodoxe Jood op sabbath lopen mag, wijder trekken, door de plaats, die het beginpunt van het terrein, dat hij belopen mag, aangeeft, te verleggen, door een ware of symbolische schewita, plaats van nederzetting te scheppen, die dan als nieuw beginpunt beschouwd mag worden. In de volksmond noemt men eroeb het gebied waarop op de sabbath het wandelen is toegestaan. Over het onderwerp eroeb handelt in Misjna, Tosefta en Talmoed het tractaat Eroebien.Lit.: Encyclop. Judaica Bd VI, s.v. Erub.
