mathematicus en astronoom (Huil 20 Nov. 1866 - New Haven, Connecticut 22 Juli 1938), studeerde te Cambridge, Engeland. In 1891 ging hij naar de V.S., waar hij in 1893 hoogleraar in de wiskunde werd, eerst aan Haverford College, in 1907 aan de Yale Universiteit.
Brown’s werk lag geheel op het terrein der zgn. „mécanique céleste”. Hierin was hij een der grootsten van zijn tijd. Vrijwel zijn gehele leven was gewijd aan de beweging van de maan, waarvoor hij een nieuwe theorie uitwerkte, en uitgebreide tafels publiceerde.Bibl.: An Introductory Treatise on the Lunar Theory (1896); Tables of the Motion of the Moon (1919); Planetary Theory (1933), with G. A. Shook.
