was bij de Sumeriërs en daarna ook bij de Babyloniërs de naam van de godin van de onderwereld. De naam is Sumerisch en betekent „gebiedster van het grote land”, d.w.z. van het dodenrijk.
Haar gemaal was Nergal*. Het afschrift van een mythologisch verhaal (van ca 1400 v. Chr.), waarin deze godin een hoofdrol vervult, werd gevonden te El-Amarna in Egypte. Daar lezen wij, hoe de god Nergal (aanvankelijk een der hemelse goden) door deze gebiedster van het dodenrijk ter verantwoording werd geroepen, omdat hij haar afgezant, de pestgod Namtar, geen hulde betoond had. Nergal daalde naar de onderwereld af en wist met de hulp van zeven machtige daemonen de godin te bedwingen, zodat hij van toen af als haar gemaal het dodenrijk bestuurde.
