Frans dichter (Morlaix 18 Juli 1845 - i Mrt 1875), zoon van de voorgaande schreef onder de naam Tristan Corbière. Hij bezocht het lyceum van Saint-Brieux, maar moest reeds op 16-jarige leeftijd zijn studies opgeven.
Hij werd ziek en hervond zijn gezondheid te Roscoff, waar hij te midden van een vissersbevolking leefde. Hij had van zijn vader de liefde voor de zee geërfd en toen deze hem een plezierboot gekocht had, leefde hij, ondanks zijn zwakke gezondheid, bijna altijd op de golven. In 1873 trok hij ten gevolge van een ongelukkig liefdesavontuur naar Parijs en publiceerde daar zijn enige dichtbundel Les Amours jaunes. Geheel ontredderd keerde hij terug naar Morlaix om er te sterven.Lang na zijn dood maakte Paul Verlaine de jonggestorvene bekend en gaf hem een plaats te midden van zijn Poètes maudits ( 1884). De Amours jaunes openbaren ons een dichtervaneengrootmaar grillig, zeer oorspronkelijk talent, in wiens gedichten aanvallende levenshaat en felle levensverlangens samengaan.
De zucht om de gemeenplaats te geselen en de conventionele poëtische thema’s te ontluisteren om ze een nieuwer, schrijnender aanzien te geven, spreekt in deze merkwaardige gedichten, die het medelijden en het medeleven van de mensen verfrissen door ze de dofheid er van te tonen en ze te dwingen opnieuw en anders mee te voelen. Zijn romantische visies worden in agressief-realistische woorden uitgedrukt. De Nederlandse dichter Slauerhoff onderging sterk zijn invloed. DR R. WIARDA
Bibl.: Les Amours jaunes (Paris 1873, nieuwe uitg. 1919, defin. uitg. 1931, met voorw. v. Ch. Ie Goffic).
Lit.: René Martineau, Tr. G. (Paris 1904, herdr. 1025); A. Arnaux, Une âme et pas un violon: T. G. 1930); G.
Melaye, Suite aux Amours jaunes (1936).
