ontstaat, wanneer een sterke gevoelsbinding de persoonlijkheid overheerst, waardoor de objectiviteit tegenover mensen en dingen onvoldoende wordt. In de puberteit is een zekere mate van dweepzucht niet abnormaal, bij verliefdheid evenmin.
Abnormale dweepzucht leidt tot voortdurend fantaseren over het geliefde object en tot verlies van het contact met de werkelijkheid. Richt de dweepzucht zich vnl. op religieuze of ethische bewegingen en wordt daarbij grote activiteit ontplooid, terwijl de meningen van anderen niet worden geëerbiedigd, dan spreekt men van fanatisme.
