is een naam voor blinde ijver, zoals men die op allerlei gebied, inzonderheid ook op dat van de godsdienst vindt. Men verwarre het niet met geestdrift, nog minder met geloofsverzekerdheid.
Het woord is afgeleid van het Latijn fanum, heiligdom, en betekent eigenlijk door een godheid in vervoering gebracht bezetenen). De Romeinen bezigden het o.a. van de Galli, de in extase tot excessen vervallende priesters der Aziatische Godenmoeder. Heden ten dage wordt de uitdrukking toegepast op zulk een ijver voor een bepaalde zaak, die geen grenzen ziet en geen tegenspraak hoort. Fanatisme leidt licht tot vervolging van wie die ijver niet deelt. Intussen zij men voorzichtig met het gebruik van dit woord. Men is maar al te licht geneigd het toe te passen op elke sterke overtuiging, op elke sterke gemoedsbeweging, die men niet deelt.
