is een term, die de Romeinse grammatici bedacht hebben voor een bepaald soort werkwoorden, waarvan de eigenaardigheid — in schoolse zin — is, dat zij een passieve vorm, maar actieve betekenis bezitten, terwijl er over het algemeen geen vormen met passieve betekenis van kunnen worden gevormd (hortor ik spoor aan, naast laudo ik prijs, laudor ik word geprezen; ik word aangespoord moet door een ander werkwoord worden uitgedrukt); daarom meenden de Romeinse grammatici, dat deze werkwoorden hun actieve vorm hadden afgelegd (deponere). In wetenschappelijke zin zijn de deponentia, die niet alleen in het Latijn, maar ook in andere Indo-Europese talen (Grieks, Sanskrit) gevonden worden, oorspronkelijk reflexiva, waarvan door de aard van hun betekenis nooit een activum heeft bestaan of waarvan het activum van lieverlede is verloren gegaan.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
