eigenlijk iedere verklaarder van het „Ius Decretalium”, wordt meestal in beperkte zin genomen en wel voor de commentatoren van de Decretalen-collecties na Gratianus, van de 13de tot de 15de eeuw, een bloeitijdperk van het Canoniek Recht. Enige van de bekendste Decretalisten zijn: Bernardus Papiensis (gest. 1216), Tan credus (gest. 1236), Goffredus de Trano (gest. 1245), de H.
Raymundus van Pennafort, samensteller van de Collectio Decretalium Gregorii IX (gest. 1275) en na deze vooral Johannes Andreae, „Tuba iuris” (gest. 1348) en Panormitanus (Nicolaus de Tudeschis (gest. 1450).Lit.: I. Zeiger, Historia iuris canonici I (ed. Roma 1939; met lit.-opg.); Chelodi, De Personis (Vicenza 1942).
