pseudoniem van Eugène Avtsin, Frans prozaschrijver (Parijs 19 Juli 1901), heeft novellen, essays en critieken geschreven en werkte mee aan de Revue Critique, aan de Chronique des Lettres Françaises, aan Vita, waarvan hij de literaire redacteur was, aan de Grande Revue, etc. Vooral als novellist treedt hij op de voorgrond; hij onderscheidt zich door een frisse, scherpe stijl.
Bibl.: Lorsque Candide fut parti (1922); Histoire étonnante, morale et véridique de deux frères marchands en la ville de Valmort (1923); Molène (1923); L’homme de Phalère (1923); L’eau ruisselle de toutes parts (1924); Jean de Saint-Prix (1924); Petite histoire de la Charité (1924) ; Notes sur Antoine Bourdelle (1924) ; Songes ornés (1925); Les ouvrages de Duhamel, Essai de bibliographie (1925); Examen (1925); Steinlen, l’homme et l’œuvre (1926); Les Muses mêlées (1926); Les Désirs ou le livre égaré (1926); Rodin, l’homme et l’œuvre (1927); Le Postulat (1928); La merveilleuse légende de Siddhârtha Câkya-Mouni Bouddha (1928) ; Le point du jour (1929) î Visite de M. le Vieux, ou l’horreur des commentaires (1929); Madame Maillart (1930); La fin de madame Maillart (1930); La vie de Philippe Denis (1930); Trois histoires de la nuit (1931) ; La double mort de Frédéric Belot (1932) ; Le Prisonnier (1936); Baba Diène et Morceau-de-Sucre (1938); Le temps mort (1944); Avec toi-même (1944); Les devoirs de l’esprit (1945).
Lit.: M. J. Premsela, in Vragen van den Dag, 1 Jan. 1929.
