Duits Godgeleerde (Möttlingen 1 Juni 1842 - Bad Boll 6 Aug. 1919), studeerde theologie in Tübingen, was vicaris in Spöck, Gernsbach, sedert 1869 in Bad Boll, van welks inrichting hij sedert 1880 de leiding had. Onder de indruk van wat hij in de inrichtingen van zijn vader beleefde als realisering van Christelijk geloofsleven, wendde hij zich van iedere piëtistische teruggetrokkenheid af tot een openlijke verkondiging van het Evangelie in de geseculariseerde maatschappij; hij trachtte de positieve elementen in de moderne natuurwetenschap en het socialisme te erkennen.
Blumhardt werd lid der sociaal-democratische partij en was van i90o-’oö afgevaardigde in de Wurtembergse Landdag. Zijn daad, door velen miskend en veroordeeld, droeg een profetisch karakter: het zich in navolging van Christus begeven midden onder de noodlijdende scharen (z religieus-sociale beweging).Biogr.: B.’s Predigten u. Andachten, hrsg. von R. Le jeune, 5 dln (1925).
Lit.: L. Ragaz, Der Kampf um das Reich Gottes in B., Vater u. Sohn (19222, 1926); E. Jackh, B. Vater u. Sohn u. ihre Botschaft (19242, 1925); Ed.
Thurneysen, Chr. B. (1926); E. Zellweger, Der jüngere B. (1945).
