republikeins lied uit de tijd der Franse revolutie. Het dankt zeer waarschijnlijk zijn ontstaan aan de bestorming der Tuilerieën op io Aug. 1792 en begon oorspronkelijk met „Monsieur Véto (d.i.
Lodewijk XVI) avait promis”, terwijl elk couplet eindigde met de woorden „Dansons la Carmagnole, Vive le son du canon!” In de loop der tijden ontstonden talloze variaties; een der eerste en bekendste begon met: „Madam’ Véto (d.i. Marie Antoinette) avait promis”. Dat de naam ontstaan zou zijn na de inneming van de vesting Carmagnola in Piemont (koninkrijk Sardinië in Italië) — zoals gewoonlijk beweerd wordt — is onaannemelijk, daar deze stad eerst in 1796 door de Fransen werd veroverd. De naam is veeleer — gelijk die van het revolutiehemd met open halsboord, dat eveneens carmagnole heette — ontleend aan dit Piemontese stadje als plaats van oorsprong van vele arbeiders, die bij de Parijse woelingen van 1792 een rol speelden.
