Nederlands letterkundige (Rotterdam 8 Sept. 1883 - ‘s-Gravenhage 1940), debuteerde in 1905 met de roman Mijn dagboek onder het pseudoniem Ida de Wilde. Schreef Parijsche Verzen (1923), welke geforceerd mondain en bohémien aandoen, doch soms doortrild zijn van tragische accenten.
Dit karakter verklaart ook de gebroken versvorm. In De Gids verscheen het drama Levensdrang (1916), in Groot-Nederland een lezing over Het Tooneel en zijn toekomst (1917) en het toneelspel Narcose (1921). Bles schreef een tijdlang toneelcritieken in De Stem. Zijn geesteshouding onderging sterk de invloed van J. H. Leopold, wiens leerling hij was geweest.
