Duits geleerde en letterkundige (Hamburg 22 Mrt 1852 - Marburg 28 Jan. 1933), was sinds 1882 hoogleraar te Marburg, bekend door enkele wetenschappelijke werken, bijv. Das antike Buchwesen (1882), maar vooral door populaire boeken over de Oudheid. Zij zijn zeer boeiend geschreven, maar laten aan nauwkeurigheid wel te wensen over.
Bibl.: Römische Charakterköpfe (1913); Charakterbilder Spätroms und die Entstehung des modernen Europas (1919); Von Homer bis Sokrates (1922); Alexander der Grosse und das Weltgriechentum bis zum Erscheinen Jesu (1924). Onder het pseudoniem Beatus Rhenanus schreef hij de roman: Menedem, der Ungläubige (1911); Novellen und Legenden aus verklungenen Zeiten (1916 en 1923); Helle und dunkle Klänge in Gedichten (1922).
