(aan de Zwarte Zee), leefde in de 3de eeuw v. Chr., en was de slaaf van een rhetor, die hem de vrijheid schonk en van wiens nalatenschap hij in Athene de filosofie bestudeerde.
Hij was de eerste, die de filosofie in populaire vorm onder het volk als levensleer verkondigde. Hij bond zich aan geen stelsel, maar temperde het verwerpen van overbodige behoeften der Cynici door het hedonisme der Cyrenaici; hij polemiseerde tegen andere filosofische scholen, o.a. de Stoïcijnen, en bestreed de door hem verkeerd geachte gangbare opvattingen met behulp van beelden uit het dagelijkse leven in bonte en burleske stijl en humoristische trant. Zijn op schrift gebrachte voordrachten (diatriben ) waren het voorbeeld voor de latere literatuur in dit genre; Horatius is er door beïnvloed.Bibl.: De fragmenten van Bion in Mullach, Fragmenta philosophorum graecorum, II, blz. 419 vlgg.
Lit.: Hoogvliet, De vita, doctrina et scriptis Bionis (1821); R. Heinze, De Horatio Bionis Imitatore (1889).
