Italiaans wiskundige (Pistoia 1823 -Pisa 1892), professor in de analyse en hogere wiskunde te Florence, hield zich aanvankelijk in hoofdzaak bezig met de algebraïsche vergelijkingen en de elliptische functies, doch legde zich later meer toe op de mathematische fysica en de topologie. Hij formuleerde een belangrijke, naar hem genoemde wet op het gebied der elasticiteit en een theorema van grote draagwijdte op dat der topologie in meerdimensionale ruimten, betrekking hebbende op zekere kentallen van de samenhang, getallen van Betti genoemd.
Bibl.: Sopra una estenzione della 3a legge di Keplero (Palermo, Rendic. d. Circ. mat., 1888); Motion of an elastic solid, etc. (London, Proc. Math. Soc., 1889); Opere (2 dln, Milano 1903, 1913).
Lit.: V. Volterra, Saggi scientif. (Bologna 1920, blz. 35 en 55 vlgg.).
