een Egyptisch Arabierendorp, 5 km ten Z.O. van Aboe Kerkar aan de rechter Nijloever gelegen, is bekend om de 39 rotsgraven van regeerders en voorname ambtenaren uit het Middenrijk van de oude Pharaonenstaat (2000ca 1850 v. Chr.), welke vooral van belang zijn om de zuilen, de voorvertrekken met tal van voorstellingen (meest in reliëf) uit het dagelijks leven der Egyptenaren.
In de buurt bevindt zich een rotstempel, onder Tuthmosis III gebouwd en aan de godin Pachet toegewijd. Een der muurschilderingen stelt een karavaan van Aziaten (Semieten) voor, die den vorst gaven brengen onder leiding van hun stamhoofd, in wien men vroeger ten onrechte Abraham heeft willen zien. Vooral van belang zijn echter enkele uitvoerige inschriften, biografieën van enkele van deze vorsten, die ons een kijk geven op de verwarde toestanden, die Amenemhet I* moest ordenen. Tevens doen zij ons zien, hoe door huwelijk en koninklijke gunst het bezit van deze vorsten kon aanwassen tot een gevaar voor het koninklijk gezag en de rijkseenheid, die inderdaad door dergelijk aangroeien van de macht der leenheren telkens in erfelijke miniatuur staatjes is uiteengevallen. Andere inschriften schilderen het zegenrijk, rechtvaardig bewind van den idealen gouwvorst.Lit. P. E. Newberry, Beni Hasan I-IV (serie der Archaeol. Survey of Egypt, London 1893-1900), geeft publicatie der graven; H. W.
Müller, Die Felsengräber der Fürsten von Elepbantine (in: Aegypt. Forschungen, VI, 1940.
