Roemeens dichter en staatsman (Bacau 21 Juli 1821 - Mircesti 26 Aug. 1890), volgde de middelbare school te Jassyen universitaire studie te Parijs. Hij is een van de belangrijkste figuren van het ontwakende geestelijk leven der Donauvorstendommen ra de veertiger jaren van de vorige eeuw.
Na de revolutie van 1848, waaraan hij actief deelneemt, moet hij uitwijken. In 1849 keert hij terug en wordt in 1858 minister van buitenlandse zaken. Zijn carrière is dan verder verdeeld tussen de politiek en de literatuur, en zijn leven tussen Frankrijk en Roemenië. Hij is de eerste geweest, die de Roemeense volksliederen heeft verzameld, uitgegeven en nagevolgd. Behalve gedichten (bijv. Pasteluri si legende) heeft hij ook vertellingen (Buchetiera din Florenta) en toneelstukjes (Fântâna Blanduziei) het licht doen zien. Alecsandri is een echte romanticus. Zijn oeuvre en zijn invloed zijn geweldig geweest. Van hem is het bekende woord: „De Roemeen is een geboren poëet!”Bibl.: Complete ed. in 9 dln, gepubl. in 1875 (i904-o8).
Lit.: N. Zaharia, V. Alecsandri (1919).
