zelfbesmetting is de overbrenging van een plaatselijke infectie op een verwijderd lichaamsdeel van hetzelfde individu. De teringlijder bijv., die zijn speeksel inslikt, kan darmtuberculose krijgen; een ziekte der geslachtsorganen kan door eigen, met ziektekiemen bevuilde handen, op de ogen of een ander orgaan worden overgebracht.
Van zelfbesmetting spreekt men ook bij kinderen met maden die, door het krabben aan de jeukende huid bij de anus, de eieren der maden aan de vingers krijgen, welke vervolgens in de mond worden gebracht (z aarsmade).
