Duits sinoloog (Wiesbaden 28 Apr. 1864 - Leipzig 4 Juni 1925), werd in 1897 hoogleraar voor Oostaziatische talen te Leipzig. Hij heeft zich vooral bewogen op het gebied der Indo-Chinese talen en verdedigde de verwantschap van deze taaltak met de Austrische talen.
Hij trachtte het autochthone karakter van de Chinese cultuur aan te tonen en onderzocht de oude betrekkingen van China met het Westen.Bibi.: Das Newäri (1891); Eine indochin. Causativ-Denominativbildung und ihr Zusammenhang mit den Tonaccenten (1896); Der altchin. Fragesatz und der steigende Ton (1915) ; Eine merkw. Beziehung zw. d. austrischen und indochin.
Sprachen (1916); Neue austrisch-indochin. Parallelen (1922); Gesch. Chinas (1910) ; Ind. Einfluss in China im 4.
Jht v. Chr. (1906); Alte westöstl. Kulturwörter (1925).
