(1836-1903), een neef van Emanuel (zie hieronder), studeerde aan de Universiteit te Athene en werd reeds op 22-jarige leeftijd als leraar aan het gymnasium naar Kreta gezonden, waar hij weldra werd belast met de organisatie van het onderwijs. Teruggekeerd te Athene stichtte hij de „Dramatische Vereniging”, die nog bestaat en waarvan het doel is de opvoering van oude tragedies en de verheffing van het toneel.
Vruchtbaar schrijver en vurig patriot, heeft hij een groot heldendicht Kreteïde geschreven, dat een episode behandelt uit de geschiedenis van Kreta onder de Venetiaanse overheersing, verder vele comedies en tragedies, welke laatste gewoonlijk betrekking hebben op verschillende tijdperken van Griekenland.
