Zwitsers scheikundige (Mühlhausen 12Dec. 1866 - Zürich 15N0V. 1919), studeerde aan de Technische Hogeschool te Zürich, waar hij in 1890 promoveerde. Nadat hij gewerkt had onder Berthelot te Parijs, werd hij in 1892 privaat-docent te Zürich en in 1895 hoogleraar aan de Universiteit aldaar.
Hij heeft zich vooral bewogen op het gebied van de stereo-chemie en van de bouw van de complexe verbindingen. Hij heeft zich zeer verdienstelijk gemaakt voor de systematiek van de anorganische verbindingen en hij legde de grondslag voor onze huidige inzichten over de bouw van de anorganische verbindingen. In 1913 werd hem de Nobel-prijs voor scheikunde toegekend.PROF. DR J. A. A. KETELAAR
Bibl.: Lehrbuch der Stereochemie (1904); Über die Konstitution von Verbindungen höherer Ordnung (1914); Beitrag zur Konstitution anorganischer Verbindungen (1924); Neuere Anschauungen auf dem Gebiete der anorganischen Chemie (5de dr., 1923).
Lit.: Verhandl. Schweiz. Naturf. Ges. (1920), 2. Nekrol.; Helvetica chimica acta, 3 (1920); Journal Chemical Education, 5 (1928).
