is de studie van de ruimtelijke bouw van de moleculen (z structuur). Een belangrijk gedeelte is de behandeling van de verschijnselen van de isomerie voor zoverre deze op verschillen in ruimtelijke rangschikking berusten (stereo-isomerie).
In wijdere zin omvat de stereochemie ook de vragen naar de vele mogelijke vormen, bijv. van een molecule met een lange keten van koolstofatomen; hierbij treden geen isoleerbare isomeren op, maar er bestaat een statistische verdeling tussen de vormen, die snel in elkaar overgaan. Men maakt bij deze studie gebruik van molecuulmodellen, die ook de uitwendige vormen van de atomen enigermate juist aangeven. Bij chemische reacties spreekt men van sterische of stereochemische belemmering wanneer de reactiviteit van een bepaalde plaats in het molecule verlaagd wordt, bijv. door aangrenzende grote molecuulgroepen.PROF. DR J. A. A. KETELAAR
Lit.: K. Freudenberg, Stereochemie (1933)5 H. A. Stuart, Die Struktur des freien Moleküls (1952).
