Duits Sanskritist (Grossnädlitz 15 Mrt 1853 - Deutsch-Lissa 18 Oct. 1927), was sedert 1883 buitengewoon en sedert 1888 gewoon hoogleraar in het Sanskrit en aanverwante vakken aan de Universiteit van Breslau. Van 1903-1918 vertegenwoordigde hij zijn universiteit in het Pruisische Herenhuis.
Bekend zijn vooral zijn studies in verband met de Oudindische literatuur en godsdienst, waarbij hij in de godheden van de Veda’s een personificatie van natuurkrachten zag.Bibi.: Das altindische Neu- und Vollmondsopfer (1880); Vedachrestomathie (1885); Vedische Mythologie (3 dln, 1891-1902, 2de ed. 2 dln 1927-1929); Die Götter der Rigveda. Eine Euhemeristische Skizze (1894); Ritnalliteralur. Vedische Opfer und Zauber (Straatsburg 1697); Altindien, Kulturgeschichtliche Skizzen (1899); Lieder des Rigveda (1913); Altindische Politik (1923); een uitgave van de Śankhāyana Śrautasûtra (3 dln,1888-1897); een uitgave van de Mudrārāksasa (1912); Buddhas Leben und Lehre (Berlin 1925).
