Russisch componist (St Petersburg io Aug. 1865 Parijs ai Mrt 1936), studeerde bij Rimsky-Korssakof in 1880, schreef een jaar later een symphonie van een voor zijn tijdgenoten beangstigende vroegrijpheid, verkreeg hierdoor de steun van de uitgever Belajef, die zijn werken in druk verspreidde. Door Liszt werd de aandacht van de internationale muziekwereld op de begaafde jonge man gevestigd.
Terwijl Glazoenof als componist eerst in de voetsporen verder ging van Rimsky, kwam hij weldra onder de bekoring van Wagner. Bovendien legde hij zich steeds meer toe op een gedegen contrapuntische schrijfwijze, waaraan hij de bijnaam van „Russische Brahms” —overigens ten onrechte — dankte. In 1905 werd hij benoemd tot directeur van het conservatorium te St Petersburg en vrijwel gelijktijdig kwam er een eind aan zijn voordien schijnbaar onuitputtelijke componeerdrang. In 1928 verliet hij Rusland en liet zich in Parijs en elders een enkele maal als gastdirigent horen.
Van zijn werken heeft het vioolconcert repertoire gehouden.Werken: 8 symphonieën, 40 kleinere orkestwerken, vooral sinfonische Dichtungen, 4 concerten, 3 balletten, toneelmuziek, 7 strijkkwartetten, 1 strijkkwintet, 2 sonates, 2 suites en tal van kleinere stukken voor piano, liederen en als nagelaten werk een requiem.
Lit.: A. W. Ossowsky, G. (1907); V. Belajew, A.
K. G. I (Petrograd 1921); Igor Glebof, G., Versuch einer Charakteristik (Leningrad 1924).
