zijn in de christelijke kunst voorstellingen van Christus of Zijn heiligen (vooral Maria), welke verondersteld werden niet door mensenhand te zijn gemaakt, maar door de hemel op een of andere wijze aan de mensen te zijn toevertrouwd; meestal worden deze afbeeldingen als wonderdadig beschouwd en bijwijlen knoopt men er het verhaal aan vast, dat de schilder, niet in staat de opdracht te vervullen, plotseling het werk op geheimzinnige wijze zag voltooid. Als achiropoeïten gelden o.a. sindones (grafdoeken van Christus of de heiligen), het Abgarbeeld, het beeld van Veronica, meer bekend als het H.
Aanschijn van Christus, en de zgn. Theotokos-achiropoeïten en de Lucas-achiropoeïten (deze in minder strikte zin, want ze zouden van den Evangelist Lucas afkomstig zijn, die sinds de 12de eeuw voor schilder doorging). Zeer bekende Maria-achiropoeïten zijn de Moeder van Altijddurenden Bijstand en de Maria van Goeden Raad te Rome.
