Acculturatie

betekenis & definitie

is een vorm van sociale assimilatie, die zich voordoet, wanneer mensen of groepen van verschillende cultuur met elkaar in langdurige aanraking komen, met het gevolg, dat hun cultuuruitingen, hetzij eenzijdig of wederzijds, verandering ondergaan; in ruimere zin omvat acculturatie ook veranderingen van sociaaleconomische aard. Hoewel er overal sprake van kan zijn, waar dragers van verschillende cultuur met elkaar in aanraking komen, gebruikt men de benaming bij voorkeur ter aanduiding van die culturele veranderingen, welke het gevolg zijn van contact tussen „Oost” en „West”: niet alleen vertoont de inheemse bevolking in levenswijze, kleding, geestelijke ontwikkeling enz. de veelal duidelijke sporen van haar langdurige omgang met westerlingen, maar ook de cultuuruitingen van deze laatsten kunnen daardoor verandering ondergaan (men denke bijv. aan het Nederlands van oud-Indischgasten (z acclimatisatie).