Wernike (Christian), een schrijver van puntdichten, geboren in Pruissen omstreeks het jaar 1660, was eerst secretaris bij verschillende gezantschappen, begaf zich na herhaalde reizen door Frankrijk en de Nederlanden naar Londen, doch keerde eerlang terug naar Hamburg, waar hij zich bij zijne studiën bepaalde, totdat de Koning van Denemarken hem tot Deensch staatsraad en tot resident aan het Fransche Hof benoemde. Hij overleed te Parijs in 1720. Zijne „Epigramme oder Ueberschritten (Amsterdam, 1697 en later)” onderscheiden zich door vrijmoedigheid van denkbeelden en zuiverheid van stijl niet weinig van den bombast der 17de eeuw.
Met scherpzinnigheid en puntigheid toog hij te velde tegen de Fransche zeden en de verkeerdheden der school van Lohenstein. Daardoor ontstond tusschen hem en eenige aanhangers van laatstgenoemde, namelijk de opera-dichters Postel en Hunold te Hamburg, een hevige strijd, welke het gezag der Silézische dichtschool niet weinig benadeelde. Zijne „Gedichte” verschenen te Hamburg in 1704.
