Stikken (Het) of verstikking heeft plaats, wanneer bij een mensch of dier het intreden van lucht in de longen zoolang wordt belet, dat de dood er op volgt. Die intrede van lucht kan verhinderd worden door werkeloosheid der inademingspieren, door werktuigelijke oorzaken, namelijk door het hoofd onder water te dompelen of de luchtpijp dicht te snoeren, of door het vertoef in eene middenstof, die de bloedverversching niet onderhoudt, bijv. in bedorven lucht en schadelijke gassen. In zoodanige gevallen ontstaan bepaalde verschijnselen, namelijk oorsuizen, gezigtsbeneveling, benaauwdheid, vruchtelooze pogingen tot ademhaling, duizeling en verlies der bewustheid. Wél blijft het hart het aderlijk bloed voortstuwen naar de longen, maar het blijft er aderlijk en wordt na zijn terukeer in het hart door het geheele ligchaam gedreven, dat gemiddeld in l1/2 tot 2 minuten geheel met aderlijk bloed gevuld is.
Daarop neemt men verzwakking en vertraging in den bloedsomloop waar. De regter hartkamer kan zich niet meer in de longvaten ontlasten en er ontstaat een verminderde aanvoer van bloed naar de linker hartkamer, waarvan bloedledigheid in het geheele slagaderstelsel het gevolg is, eindigend met een volkomen stilstand van het hart bij overvulling van de regter hartkamer, de longen en de aderen. Ook het verblijf in eene beperkte, besloten ruimte, waar de noodige zuurstof ontbreekt, terwijl de lucht er door koolzuur en dierlijke uitwasemingen ontreinigd wordt, alsmede in vergiftige gassoorten, zooals zwavelwaterstofgas, arsenikwaterstofgas enz., veroorzaakt onder dergelijke verschijnselen desgelijks den dood.
