Psamméticus, is de naam van drie koningen van Egypte. Psamméticus I was de zoon van Necho, Assyrischen stadhouder van Memphis en Saïs. Hij was in 672 vóór Chr. door Assarhaddon aangesteld, ontving desgelijks van den Assyrischen koning het stadhouderambt, maar kwam in 655 in opstand en bevrijdde, bijgestaan door koning Gyges van Lydië en door de Ioniërs, door den slag bij Momemphis Egypte van de Assyrische heerschappij en bleef er aan het hoofd der zaken tot 610.
Hij beveiligde de noordoostehjke grenzen des Rijks, herstelde de aloude godsdienst, bouwde prachtige tempels en paleizen, opende Egypte voor den buitenlandschen handel, veroorloofde aan de Milesiërs Naucratis te stichten en begunstigde de vreemde soldaten, zoodat 200000 man der Egyptische soldatenkaste vertoornd naar Ethiopië vertrokken. — Psamméticus II, een zoon van Necho, regeerde van 595—589 en ondernam een togt naar Ethiopië. — Psamméticus III (526—525) werd na eene regering van een half jaar door Cambyses, koning van Perzië, bij Pelusium geslagen en te Memphis tot overgave gedwongen. Cambyses had medelijden met zijn rampspoed en behandelde hem aanvankelijk welwillend, maar toen hij de Egyptenaren tot oproer wilde ophitsen, werd hij veroordeeld, zich aan stierenbloed dood te drinken.
