Lis (Jan), een verdienstelijk Nederlandsch schilder, geboren te Hoorn in 1570, oefende zich te Haarlem onder de leiding van Hendrik Goltzius en maakte zich den schildertrant van dezen geheel en al eigen. Later evenwel, nadat hij zijne studiën in Frankrijk en Italië, vooral te Venetië, had voortgezet, wijzigde hij zijn stijl naar dien van de beste meesters der Venetiaansche school. Hij was meestal in dienst van de cardinalen Aretino en Pamphilio en leverde hun prachtige stukken, van welke een levensgroote: „H. Hiërónymus in de woestijn” zeer geroemd wordt.
Voorts penseelde hij: „De val van Faëton”, en „Adam en Eva, weenende bij het lijk van Abel”. Intusschen schepte hij meer behagen in onderwerpen van koddigen aard, zooals feesten, boerengezelschappen, gemaskerde danspartijen, badende nymfen enz. Hij droeg den bentnaam van Pan en overleed te Venetië in 1629.
