Lingg (Hermann Ludwig Otto), een Duitsch dichter, geboren te Lindau aan de Bodensee den 22sten Januarij 1820, studeerde te München in de geneeskunde, maar legde zich tevens met ijver toe op de fraaije letteren Na het verwerven van den doctorsrang bezocht hij de universiteiten te Berlijn, Praag en Freiburg en vestigde zich vervolgens in zijne geboorteplaats, waar hij gedurende 2 jaren de armenpractijk waarnam. In 1846 zag hij zich geplaatst bij het leger en kort te voren had hij in het: „Morgenblatt'’ eenige gedichten doen opnemen. Tijdens een langdurig verlof volbragt hij in 1847 eene reis naar Italië, waar vooral Rome, Napels en Pompeji hem boeiden. In 1849 werd hij ziek, ontving in het volgende jaar pensioen en vestigde zich toen te München, waar hij zich bij voortduring aan de dichtkunst wijdt.
Zijne: „Gedichte (5de druk, 1865)” werden in 1854 het eerst door Geibel uitgegeven. Daarop volgden: „Die Walkyren (1864; 2de druk 1865)”, — het treurspel „Catilina (1865)”, — en „Die Völkerwanderung (1866—1868, 3 dln)”. Hij onderscheidt zich door een keurigen stijl en een welluidenden versbouw, door verhevenheid van denkbeelden en rijkdom van fantasie. Van zijne kleinere gedichten vonden „Spartakus”, — „Lepanto”, — en vooral „Der schwarze Tod” ongemeenen bijval.
