Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 08-08-2018

Klei

betekenis & definitie

Klei is een fijn mengsel van leem met zeer fijn zand, organische stoffen en een aantal verschillende onbewerktuigde stoffen, dikwijls zoodanige, die op den plantengroei voordeelig werken. Meer in het bijzonder wordt de naam van klei gegeven aan de alluviale bezinkingen, die aan de oevers der rivieren, in haren mond en in hare nabijheid uit zee worden afgezet. Door de bijmenging van het zand en de aanwezigheid der andere genoemde stoffen is klei een uitstekende bouwgrond.

De vruchtbaarste streken van ons Vaderland bezitten een bodem van klei, waarin tarwe, gerst, boonen, erwten en vooral koolzaad een uitmuntenden oogst leveren. Ook de beste hooi- en weilanden zijn die van den kleigrond. Omtrent het verkrijgen van aluin uit de kleiaarde raadplege men Aluin.