Wat is de betekenis van Klei?

klei - Zelfstandignaamwoord 1. (geologie) een klastisch sedimentair gesteente, dat voor meer dan 25% bestaat uit lutum: gronddeeltjes kleiner dan 2 µm 2. (mineraal) een verzamelnaam voor een aantal silicaten met een gelaagde structuur klei - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kleien ...

Klei is een grondsoort geclassificeerd op basis van een minimaal gehalte van lutum en een maxima gebonden aandelen grovere componenten en organische stof.

Klei is een grondsoort met een samenstelling van 8-100% lutum (deeltjes <2 μm), 0-75% silt (deeltjes 2-63 μm).

klei - zelfstandig naamwoord 1. vette, vruchtbare grondsoort ♢ deze aardappels groeien het best op kleigrond 1. boetseerklei [klei om mee te boetseren] 2. hij is uit de klei get...

Zachte grondsoort die makkelijk te modelleren is. Klei kun je laten drogen en bakken.

Klei is een zachte grondsoort die ontstaan is in de bergen uit gesteente; door de bijzondere samenstelling kan klei gebakken (± 700°C) worden waarna het hard is en niet meer vervormbaar; het gesteente wordt door gletsjers en rivieren meegevoerd en door ontelbare botsingen verpulverd zodat het als een fijne grondsoort door water wordt afgezet; deze...

Gehucht in de gemeente De Marne ten N.O. van Ulrum, genoemd naar de grondsoort; in 1845 vermeld als De Klei.

1. er is - aan de kloet, er zit veel geld. Cliché. 2. uit de - getrokken, lomp, boers, onbehouwen. Klei-os; kleikonten kleiklauwer zijn scheldwoorden voor iemand uit de provincie. ‘Ze komme uit Groningen,’ wist Boost en trok zijn afzakkende broek op; ‘uit Peize: twee huizen en ’n drooglijn. Ze benne met zeven paarden uit de klei getrokken.’ (Jan M...

klei - Een aarden materiaal waarvan waterhoudend aluminiumsilicaat het belangrijkste bestanddeel is. Het wordt kneedbaar als het nat is en permanent gehard nadat het is gebakken.

een door verwering van veldspaat zich vormend waterhoudend aluminiumzout van de kiezelzuren. In zeer zuivere vorm heet het porseleinaarde (kaolien), normaal is het o.a. door ijzeroxide verontreinigd. Een bijzonderheid van klei is dat de vorm die men het in natte toestand geeft, bij drogen en bakken behouden blijft; daarom is het grond...

Een grondsoort met veel kleine minerale deeltjes, afgezet door zee of rivieren. Een der ‘zwaardere’ gronden tegenover de 'lichtere’ zandgronden. ‘Zwaar’ en ‘licht’ slaan op de weerstand bij spitten en ploegen. Het verschil ligt in het percentage lutum (deeltjes met een korrelgrootte onder 2 fi). Indeli...

is een grondsoort, welke veel kleine minerale deeltjes bevat en afgezet is door de zee of door rivieren. K. behoort tot de z.g. zwaardere gronden in tegenstelling tot de lichtere gronden, die voorn. bestaan uit zandgronden. De woorden zwaar en licht hebben hier betrekking op een resp. groter of kleiner percentage afslibbare delen, d.w.z. deeltjes m...

s., klaei; van zware — komend, wreedlânsk.

kleiaarde, klei.

v., g. mv., 1. grijstot geelachtige, sterk samenhangende, enigszins klevende, vruchtbare grondsoort, ontstaan door afzetting van verweringsproducten door rivieren, in hoofdzaak bestaande uit aluminiumsilicaat gemengd met plantaardige en dierlijke stoffen: alluviale en diluviale klei; vette of lange klei; magere of korte klei (deze bev...

kneedbaar verweringsproduct van veldspaathoudende gesteenten. Is de klei sterk verontreinigd met ferri-oxyde, Fe2 O3 en zand, dan spreekt men van leem.

is een zeer fijnkorrelig (pelietisch) sediment, dat in natte toestand plastisch, kneedbaar is en door sterke verhitting (bakken) hard wordt. Door uitdrogen wordt klei brokkelig, verkrijgt talrijke barstjes en kan dan tot fijn poeder gewreven worden. Klei kan plaatselijk door verwering ontstaan en is dan een verweringsresidu. De grootste hoeveelhede...

v. (soorten) -en (1 aard- of grondsoort; 2 grond [land]streek, waar klei het hoofdbestanddeel v. d. bodem is): 1. gele of Limburgse klei; beeldjes uit klei gebakken; vette klei; 2. de gewassen op de klei.

aardsoort, ontstaan door verweering v. gesteenten, v. verschill. samenstelling en kleur; wordt gebruikt v/h vervaardigen v. steenen en kunstvoorwerpen, smeltkroezen, enz. Naar gelang v/d vindplaats onderscheiden in rivier-, zee- en beek-k., welke alle met zand vermengd zijn en daardoor vruchtbaar. Limburgsche k. → Loss.

noemt men het fijnkorrelige (pelietische) bezinksel uit het water van rivieren, meren en zeeën. K. bestaat uit een innig mengsel van amorphe waterhoudende aluminium-silicaten (hydrogelen) en uit gekristalliseerde mineralen. Deze bestanddeelen stellen voor de resten van de atmosferisch verweerde aluminium-silicaathoudende mineralen van de geste...