Klaauwen is de naam, dien men geeft aan de pooten van verscheurende zoogdieren, alsmede aan die van vogels. Spreekt men echter van klaauwzeer, dan worden de hoeven der herkaauwende dieren bedoelt. Die ongesteldheid vindt men vooral bij schapen en bestaat in eene algemeene ontsteking der voeten, gevolgd door waterblazen en gevaarlijke zweeren, welken die dieren dikwijls met den dood bedreigen. Het langdurig staan op den van scherpe gier doortrokken stalbodem wordt voor de oorzaak gehouden.
Na haar ontstaan wordt deze ziekte besmettelijk. Drooge stallen en weiden zijn de beste geneesmiddelen; daarenboven voorziet men in Engeland het rundvee, dat door klaauwzeer is aangetast, met goed gevolg van getah-pertsja-sokken.
Klauwengang Klaauwengang, ook wel koeijengang of overal genaamd, is het gemeenschappelijk laten weiden van vee op onafgesloten land. Het wordt gebezigd voor het rondzwerven van vee op woeste, onbebouwd liggende gronden, velden, bosschen en broeklanden. Het is een soortgeljk regt als dat van stoppelweide, masee dit wordt gebezigd voor het gemeenschappelijk laten weiden van vee op openliggende landen, hetzij die al of niet voor den akkerbouw bestemd zijn, mits natuurlijk in het eerste geval de vruchten zijn ingeoogst of de akkers braak liggen.
Het regt van stoppelweide wordt uitgeoefend door inwoners van dezelfde gemeente of buurtschap, terwijl de klaauwengang tusschen het vee van onderscheidene gemeenten of buurtschappen plaats heeft. De eigenaar, die gebruik maakt van zijn regt, om zijn erf af te sluiten, verliest het regt van klaauwengang en stoppelweide naar evenredigheid van den grond, dien hij door de afsluiting aan de gemeene weide onttrekt.
